Ο Γιάννης Μέτσης (χαμογελώντας κατάμουτρα στον θάνατο)

Είμαι στο αυτοκίνητο, οδηγώ, χτυπάει το τηλέφωνο, πέθανε ο Γιάννης Μέτσης, αναπάντεχο αλλά το είχα ήδη σκεφτεί εκείνες τις φορές που .....
...
συνεχίζει στο http://www.paratiritirioxorou.blogspot.com/ 

μαζί με τα
* στους μαθητές (χορογραφίας) που χάθηκαν
* εδώ δεν υπάρχουν ΧΟΡΟΓΡΑΦΟΙ
* ΚΟΙΤΑ ΤΟ  ΒΟΔΥ
και όλα τα κείμενα που ο Κωνσταντίνος Μίχος έγραψε εδώ αυτά τα τρία χρόνια.

Πως να είσαι κοντά μου, όταν χάσω κάποιον αγαπημένο

σ'ευχαριστώ Μάρτιν

• Please don’t try to save me from my feelings.

By truly going through all the feelings that arise with

losing a dear one, I’m being brought more deeply into

my life.

I’m also being asked to look squarely into the face of

my own death.

• Reminisce with me.

Tell me stories about the one I’ve lost.

Bring him closer by invoking his memory.

Allow me to tell the stories of our relationship – of the

pleasures and betrayals, of our adventures and

misadventures.

And allow me to tell you about the hole I feel here in

my heart.

Try not to philosophize or strive to make me feel

better. This devalues my feelings of loss and makes

me feel wrong for my pain.

• I’m probably not ready to hear expressions like these:

...Everything will be okay...

... She’ll always be with you...

...Good thing he’s out of pain...

...I’m sure she’s looking down on us from

heaven now...

...You’re lucky you had so much time

together...

...Someday you’ll look back at this and...

...I know she wouldn’t want you to cry

...Well, life goes on

...God will never give you more than you can

handle

...You should count your blessings (or any

other “should”)

...Now you can get on with your life

...You must be strong (for the family/for the children, etc.)

...He’s with God now

When I hear phrases that attempt to counteract what

I’m feeling, I sometimes get confused or upset.

I’m grieving, and the emotions I’m feeling are part of

the healing process.

• From moment to moment, different voices will rise up

in me:

...I didn’t appreciate him enough

...I hate her for dying

...If only I had...

...It’s all my fault

...It’s all his fault

...I’m overwhelmed, it’s too much, I’m afraid

...I’ll never love again

These voices are accompanied by strong emotions. If

I trust you enough to speak them in your presence,

please don’t invalidate them.

Don’t respond with phrases like, “Oh no, that’s not

true; you’ll be fine” or “You did all you could” or “Of

course you’ll love again.”

Acknowledge that this is what I’m feeling at this time.

Recognize that it must be hard for me, rather than

telling me that what I’m feeling is not true or that it

will be different someday soon.

• I want to tell you about our last days together. About

how we met.

I want to tell you I feel bad that I didn’t appreciate

him enough while he was alive.

I want to show you her picture and tell you about the

plans we had...

that she treated me badly,

gave me lots of gifts,

was unbearably ornery.

I want to tell you I feel guilty that a part of me is

relieved he’s dead.

I want to wail, WHY? Where is she? How could this

happen? How can God do such a thing? I want to

shout, NO! IT CAN’T BE TRUE!

• Bone by Bone

There is a pain so utter –

It swallows substance up –

Then covers the Abyss with Trance –

So Memory can step

Around-across-upon it –

As one within a Swoon –

Goes safely – where an open eye –

Would drop Him – Bone by Bone

–Emily Dickinson

• Sometimes when we’re asked to help, we’re called on

to expand how we see ourselves as human beings. By

helping me with this loss, you might have found

yourself changed.

My gratitude runs deep for your willingness to take

this risk.

• Don’t feel the need...

to fill...

...the

silences

• The friend who can be silent with us in a moment of despair or confusion, who can stay with us in an hour of grief or bereavement, who can tolerate not knowing, not curing, not healing and face with us the reality of our powerlessness, that is a friend who cares.

–Henri Nouwen, Out of Solitude

• Συμπληρώστε εσείς .........

απο το βιβλίο του Martin Keogh As Much Time as it Takes: A Guide for the Bereaved, Their Family and Friends

για την Πίνα

Ήταν αναμφισβήτητα μια μεγάλη πρωτοπόρος του χορού. Τα γερμανικά μέσα από χθες φιλοξενούν αναλυτικά και εκτεταμένα αφιερώματα στην Πίνα Μπάους η οποία έφυγε αιφνιδιαστικά στα 68 της χρόνια. Η περίφημη χορογράφος που εργάστηκε από το 1973 και ανέδειξε το χοροθέατρο του Βούπερταλ σαν ένα από τα σπουδαιότερα του κόσμου πέθανε χθες χτυπημένη από τον καρκίνο, ο οποίος διεγνώσθη μόλις πριν από 5 μέρες. Η Πίνα Μπάους έδινε παραστάσεις με το χοροθέατρό της μέχρι και πριν από μια εβδομάδα.


Η Πίνα Μπάους γεννήθηκε το 1940 στο Ζόλινγκεν της Βόρειας Ρηνανίας-Βεστφαλίας και ήδη σε ηλικία 14 χρόνων ξεκίνησε να σπουδάζει δίπλα στον περίφημο δάσκαλο Κουρτ Γιός, ο οποίος σημάδεψε την πορεία της στη σχολή Folkwang του Έσεν και αργότερα στη σχολή Juilliard School της Νέας Υόρκης. Το 1962 επέστρεψε στη Γερμανία και μόλις έξι χρόνια αργότερα, ξεκίνησε να χορογραφεί διχάζοντας στην αρχή το κοινό, το οποίο όμως αργότερα τη λάτρεψε κυριολεκτικά.


Έργο ανατρεπτικό γεμάτο ποίηση


Η τελευταία πρεμιέρα στις 12 Ιουνίου 2009Bildunterschrift: Großansicht des Bildes mit der Bildunterschrift: Η τελευταία πρεμιέρα στις 12 Ιουνίου 2009Στη δεκαετία του ‘70 οι χορογραφίες της έδιναν ακόμα πολύ χρόνο στο χορό, στη συνέχεια εμπλούτιζε τις παραστάσεις της ολοένα και περισσότερο με λόγο και τραγούδι. Παραστάσεις ανατρεπτικές, γεμάτες ποίηση και χιούμορ μετέφεραν επί σκηνής με έναν τρόπο μοναδικό την καθημερινότητα, τις προσωπικές σχέσεις, το φόβο, τον έρωτα, την αγωνία του θανάτου. Παραστάσεις όπως η ‘Ιεροτελεστία της Άνοιξης’ από την όπερα των Γκλούκ και Στραβίνσκυ άφησαν εποχή. Συνήθιζε να δίνει τις πρεμιέρες της τον Μάιο ή τον Ιούνιο με παραστάσεις που δεν είχαν ακόμα τίτλο. Η τελευταία πρεμιέρα ήταν στις 12 Ιουνίου. Το έργο ήταν ακόμα υπό διαμόρφωση και στη συνέχεια με την πάροδο ορισμένων παραστάσεων αποκτούσε και τίτλο.

Παραστάσεις όπως το Καφέ Μύλερ, τα Γαρύφαλλα, Βίκτορ, Παλέρμο-Παλέρμο, το Kontakthof και τόσα άλλα σημάδεψαν την ιστορία του σύγχρονου χοροθεάτρου, μέσα από τη δική της πολύ ιδιαίτερη ματιά.

"Αυτή τη φορά", έλεγε πριν από χρόνια, "θα ήθελα να ξεκινήσω στο Βούπερταλ με το Kontakthof με εφήβους γύρω στα 14. Ξέρετε ότι πριν από καιρό είχα κάνει το έργο με κυρίους και κυρίες άνω των 65 και τώρα με ενδιαφέρει πως είναι μια παραγωγή με ανθρώπους που έχουν άλλη ηλικία και άλλες εμπειρίες και όλα είναι πολύ εύθραυστα."

Στην Πίνα Μπάους είχαν απονεμηθεί δεκάδες διακρίσεις με σημαντικότερη το 2007 το βραβείο Κιότο, το οποίο θεωρείται το Νόμπελ των τεχνών καθώς και το Χρυσό Λιοντάρι στην Μπιενάλε της Βενετίας. Η Πίνα Μπάους παραχωρούσε σπάνια συνεντεύξεις και απέφευγε να μιλάει για το έργο της. Έκανε έτσι όπως συνήθως κάνουν οι άνθρωποι που πραγματικά έχουν κάτι να πουν.


Μαρία Ρηγούτσου

Το Δελτίο τύπου που εξέδωσε το Δ.Σ. του σωματείου στις 7 Μαΐου 2009

Αθήνα, 7 Μαΐου 2009

ΠΡΟΣ: Πολιτιστικό συντάκτη

ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ

Το σωματείο χορωδών της Ε.Λ.Σ. καταγγέλλει την προσπάθεια της διοίκησης να συρρικνώσει το καλλιτεχνικό προσωπικό, εφαρμόζοντας τις πρόσφατες εξαγγελίες του προέδρου του Δ.Σ. κ. Οδ. Κυριακόπουλου. Πριν λίγες μέρες, η διεύθυνση της Ε.Λ.Σ., απέστειλε στους χορωδούς που προσλήφθηκαν την προηγούμενη καλλιτεχνική περίοδο, επιστολές με τις οποίες τους ζητάει να περάσουν ξανά τη διαδικασία της ακρόασης, από την οποία θα εξαρτηθεί η ανανέωση της σύμβασής τους. Σημειώνουμε πως, αυτό δεν έχει ξανασυμβεί στο παρελθόν, ούτε προβλέπεται θεσμικά, και αποτελεί σαφή πρόθεση της διοίκησης να διασπάσει τους καλλιτέχνες, ζητώντας ακρόαση μόνο από τους νεότερους. Μ’ αυτό τον τρόπο επιδιώκει να δημιουργήσει στρατιές καλλιτεχνών, που δεν θα έχουν πλήρη και σταθερή εργασία και που θα ζουν σε ένα περιβάλλον μόνιμης εργασιακής ανασφάλειας και τρομοκρατίας. Επιπλέον, φαίνεται πως η αγωνιστικότητα, η διεκδικητικότητα της χορωδίας και οι επιτυχίες των σωματείων, όπως η τελευταία συλλογική σύμβαση, έχει ενοχλήσει ιδιαίτερα.

Η διοίκηση, θέλει να ξεμπερδεύει με τα εργασιακά δικαιώματα, που αποτελούν εμπόδιο στα σχέδια της κυβέρνησης και στις επιταγές της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Προωθεί εργασιακές αναδιαρθρώσεις και πλήρη ελαστικοποίηση των σχέσεων εργασίας, με χρονικό ορίζοντα την παράδοση της Ε.Λ.Σ. στο ιδιωτικό κεφάλαιο.

Η άρνηση της κυβέρνησης να δημοσιοποιήσει τη σύμβαση που υπέγραψαν τέσσερις υπουργοί της με το ίδρυμα «Σταύρος Νιάρχος», παρά τις επίμονες ερωτήσεις βουλευτών στην Βουλή, προϊδεάζει αρνητικά για το μέλλον του μοναδικού λυρικού θεάτρου της χώρας μας αλλά και για το σύνολο του πολιτισμού. Συμφωνούμε με την άποψη ότι τα μέτρα που θα εφαρμοστούν στην Ε.Λ.Σ., θα λειτουργήσουν πιλοτικά για το σύνολο των φορέων του πολιτισμού.

• Δεν έχουμε αυταπάτες για το πού οδεύει ο πολιτισμός.
• Δηλώνουμε την εναντίωσή μας στα σχέδια για ιδιωτικοποίηση της Ε.Λ.Σ.
• Δεν θα επιτρέψουμε να γίνουν οι ακροάσεις της τρομοκρατίας με τον μανδύα της δήθεν καλλιτεχνικής εξέλιξης.
• Θα υπερασπιστούμε το δικαίωμα για πλήρη και σταθερή εργασία όλων των συναδέλφων.

Για το Δ.Σ. του Σ.ΧΟ.Ε.Λ.Σ.

Ο Πρόεδρος	Ο Γενικός Γραμματέας
Νεκτάριος Σαμαρτζής	Ζαχαρίας Τσούμος

Άρθρο στο περιοδικό Velvet

Χορος και Κοινωνικη Εξεγερση

Οι δύο μήνες που μεσολάβησαν από
το προηγούμενο τεύχος του V και τα
πρόσφατα «Δεκεμβριανά», μας γέμι-
σαν με σκέψεις, ερωτηματικά, πάθος,
αγανάκτηση, αμφιβολία, όρεξη για δράση,
πολιτικές και κοινωνικές συζητήσεις…
Μαζί και μια εύλογη βαθιά ανησυχία για
το τι ακριβώς πρέπει να σκεφτούμε και
κάνουμε ατομικά αλλά και συλλογικά
για την αντιμετώπιση της αστυνομικής
και κοινωνικής βίας, της αδικίας, της
υπεράσπισης των συνταγματικών αλλά και
ανθρωπίνων δικαιωμάτων μας, της γενικό-
τερης κοινωνικής παρακμής…
Η τέχνη έχει χρέος να παίρνει θέση. Το ίδιο
και οι άνθρωποί της. Έτσι και μια μερίδα των
ανθρώπων του χορού, δεν έμειναν ασυγκίνητοι
και αμέτοχοι σε όλα αυτά...
Η στήλη Decadance δεν μπορεί και δεν θέλει
να μείνει απλός παρατηρητής. Θέλει να δώσει
πληροφορίες και να υποστηρίξει, με τον τρόπο που
μπορεί, αυτές τις προσπάθειες και ίσως να ευαισθη-
τοποιήσει για περαιτέρω έρευνα και αναζήτηση…
Όπως είχε αναφερθεί και σε παλαιότερο τεύχος, το
Σωματείο Εργαζομένων στο Χώρο του Χορού (ΣΕ.
ΧΩ.ΧΟ.=sic) είναι γεγονός! Μετά από περιπέτειες
και άκαρπες προσπάθειες δέκα σχεδόν χρόνων
-λόγω διαφόρων νομικών δυσκολιών και άγνοιας-
το συνδικαλιστικό όργανο των εργαζομένων στον
τομέα του χορού αποτελεί πλέον πραγματικότη-
τα. Σε αντίθεση με το σωματείο των χορογράφων
που είναι καθαρά καλλιτεχνικό (και ίσως όχι τόσο
λειτουργικό όπως λέγεται...) το ΣΕ.ΧΩ.ΧΟ. έχει
ως στόχο τη συσπείρωση των εργαζομένων για τη
διεκδίκηση δικαιωμάτων που για άλλους κλάδους
θεωρούνται δεδομένα εδώ και χρόνια (π.χ. ασφάλι-
ση, κατοχύρωση ελάχιστης αμοιβής κ.λπ.)... Φυσικά
η τωρινή κοινωνικοπολιτική πραγματικότητα το κάνει
πιο επίκαιρο από ποτέ! Ενημέρωση σχετικά με το
ΣΕ.ΧΩ.ΧΟ. : www.sexwxo.blogspot.com
Με αφορμή τα πρόσφατα γεγονότα, ένα μέρος της χο-
ρευτικής κοινότητας ένιωσε ότι αυτά που συμβαίνουν την
αφορούν άμεσα και προβληματίστηκε σχετικά με το κατά
πόσο η «δουλειά» της είναι επίκαιρη και με ποιο τρόπο
θα μπορούσε να προσφέρει στην αφύπνιση και ευαισθητο-
ποίηση του κοινού. Έτσι γεννήθηκε μια πρωτοβουλία που στην αρχή ονομάστηκε «πάμε πλατεία», η οποία αρχικά έθεσε ένα
κάλεσμα προς τη χορευτική κοινότητα με στόχο τη μετακίνηση της
δημιουργικότητας από τα θέατρα στο δρόμο... Πιθανές παραστά-
σεις λοιπόν σε δρόμους, πάρκα και πλατείες για την επανα-οικειο-
ποίηση αυτού που ονομάζεται δημόσιος χώρος!
Η πρωτοβουλία αυτή, που σταδιακά και μετά από γόνιμες συζη-
τήσεις συσπείρωσε όλο και περισσότερα άτομα, μετονομάστηκε
σε «Πρωτοβουλία Καλλιτεχνών Χορού». Οι συναντήσεις συνεχί-
ζονται και μπορεί σύντομα να έχουμε κάποιες πρώτες κινητο-
ποιήσεις-δράσεις... (Ενημέρωση σχετικά με την πρωτοβουλία:
http://protovouliaxorou2009.blogspot.com/).
Με αφορμή αυτές τις εξελίξεις, ας κάνουμε μια μικρή αναφορά
σε κάποιες ομάδες του εξωτερικού των οποίων η δράση θα
μπορούσε να «εμπνεύσει» τους μάχιμους αρτίστες σε αυτή τη
μικρή βαλκανική χώρα...
Υπάρχουν κάποιες ομάδες οι οποίες κινητοποιούν ένα μεγάλο
αριθμό ατόμων μέσα από το διαδίκτυο και οργανώνουν
δράσεις που θυμίζουν φάρσες, έχουν τις περισσότερες φορές
χιούμορ και φαντασία, ενώ περνάνε ταυτόχρονα ένα μήνυμα.
Για παράδειγμα η ομάδα Ιmprov Everywhere δημιουργήθη-
κε το 2001 στη Νέα Υόρκη και σχεδιάζει αποστολές που ο
κύριος σκοπός τους είναι να προσφέρουν διασκέδαση σε
συμμετέχοντες και παρατηρητές με οργανωμένο τρόπο και
να ευαισθητοποιήσουν τον κόσμο ώστε να παρατηρήσει
το περιβάλλον του. Δύο χρόνια μετά εμφανίστηκαν οι
δράσεις Flash mob («ακαριαίος όχλος» στα Ελληνικά)
όπου σαν χαρακτηριστικό τους έχουν τον μεγάλο αριθμό
ατόμων που εμφανίζονται ξαφνικά σε ένα δημόσιο
χώρο, κάνουν μια ασυνήθιστη πράξη και εξαφανίζονται
γρήγορα (τύφλα νάχει ο Φλας Γκόρντον)...
Όλες αυτές οι μορφές έκφρασης έχουν έντονο
κοινωνικό χαρακτήρα και θα μπορούσαν σαφώς να
αποτελέσουν «πολιτικές» πράξεις...
Τέλος, αναφέρω ενδεικτικά κάποιους γνωστούς χορο-
γράφους που καταπιάνονται με μια θεματολογία εξω-
στρεφή με κοινωνικοπολιτικές προεκτάσεις, όπως
οι Xavier Le Roi, Meg Stuart, Robin Orlyn, Jerome
Bel, Les Ballets C de la B (τους έχουμε δει όλους
στο διεθνές φεστιβάλ χορού της Καλαμάτας).
πηγές και εικόνες:
http://improveverywhere.com, http://pranks.com,
http://www.insituproductions.net/enter.html,
http://www.damagedgoods.be,
http://www.robynorlin.com,
http://82.238.77.78/jeromebel/eng/index.asp,
http://www.lesballetscdela.be/

Nadiezda Stroutskova

μια απλή ιδέα-πρόταση προς τους χορογράφους του Σ.Ε.Χ.
ΠΡΙΝ ΤΗΝ ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΤΩΝ ΕΠΟΜΕΝΩΝ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΕΩΝ, ΝΑ ΔΕΣΜΕΥΤΟΥΜΕ ΣΥΛΛΟΓΙΚΑ ΟΤΙ ΘΑ ΠΡΟΣΦΕΡΟΥΜΕ ΕΝΑ ΠΟΣΟ πχ 1% ΠΟΥ ΘΑ ΑΝΑΛΟΓΕΙ ΣΤΗΝ ΕΠΙΧΟΡΗΓΗΣΗ ΠΟΥ ΘΑ ΛΑΒΕΙ ΟΠΟΙΟΣΔΗΠΟΤΕ ΑΠΟ ΕΜΑΣ, ΓΙΑ ΤΑ ΝΟΣΗΛΕΙΑ ΤΗΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΑΣ ΚΟΥΝΕΒΑ.
κωνσταντίνος μίχος

ΚΟΙΤΑ ΤΟ ΒΟΔΥ

Αν κάποιος άκουγε την ιστορία της ζωής αυτού του συγκεκριμένου ανθρώπου  ( πως έζησε, τι τον πλήγωνε, τι ονειρευόταν ) θα ήταν εύκολο να τον κοιτάει;

Αν κάποιος στεκόταν γυμνός από τα ρούχα του δίπλα σε ένα σώμα γυμνό από το δέρμα του, τι από τα δύο θα θεωρείτο δημόσια προσβολή και τι δεν θα ήταν εκμετάλλευση;

Αν κάποιος μας προσκαλέσει και κόψει μπροστά μας λίγο από το δέρμα του, εμείς θα τον κοιτάξουμε με ενδιαφέρον για την ανατομική αποκάλυψη;

Aυτή η φωτογραφία από την Γάζα έχει επιστημονικό ενδιαφέρον;

Αν δούμε πολλές ανάλογες φωτογραφίες, θα έχουμε τα ίδια ανακλαστικά;

Γιατί κοιτάμε το ένα κεφάλι και όχι το άλλο;

Ποιοι και γιατί κοιτάνε;

Και άλλες ερωτήσεις:

Γιατί οι ταινίες τρόμου και τα slasher γίνονται της μόδας όταν υπάρχει κοινωνική έκρηξη;

Γιατί μόνο στην Ελλάδα έχει ξεκινήσει τόσο μεγάλη αντίδραση απέναντι στην έκθεση;
Τι ζητά η "Αντιγόνη";
Για ποιό λόγο συγκρούονται σε ολόκληρο το δεύτερο μέρος του "Αίαντα";
Γιατί σκοτώνονται γύρω από το νεκρό σώμα του Πάτροκλου;
Το κεφάλι του Βελουχιώτη κόπηκε από επιστημονικό ενδιαφέρον;

Αυτό με το οποίο πληκτρολογήσατε την διεύθυνση είναι η εικόνα του χεριού σας η το χέρι σας;

και για όσους θέλουν ακουστική περιγραφή....

Aνοιχτές πολυμορφικές δράσεις στο δρόμο

Παρασκευή, 6 Φεβρουάριος 2009
Ανοιχτές πολυμορφικές δράσεις στο δρόμο

Η εξεγερμένη Λυρική σκηνή ως ένδειξη αλληλεγγύης στους τραυματίες και σε όλους τους διαμαρτυρώμενους του πάρκου Πατησίων και Κύπρου,στους συλληφθέντες της εξέγερσης, στην Κωνσταντίνα Κούνεβα, στον Παλαιστινιακό λαό, σε όσους ακόμα ψάχνουν έναν τρόπο έκφρασης, σε εμάς τους ίδιους

ΚΑΛΕΙ

σε ανοιχτές δράσεις στο δρόμογια την επανοικειοποίηση του δημόσιου χώρου. Ενάντια στην αποστειρωμένη πραγματικότητα.

Πάρτε για όπλο την φαντασία σας και βγείτε στο δρόμο.

Πάρτε : μουσικά όργανα ή υλικά για τη δημιουργία αυτοσχέδιων μουσικών οργάνων(φακές, μανταλάκια, τενεκεδάκια, κατσαρολικά, κουτάλια-μαχαιροπήρουνα), κόκκινες μύτες και πράσινα αυτιά, κορδέλες, χρώματα και αρώματα, σπρέυ , πινέλα,μπογιές, φαί για ψήσιμο, κορίνες, μπαλάκια και ότι θα μπορούσε να υπάρξει και δεν υπάρχει ακόμα.


Ελάτε να διακόψουμε τη ροή της κυκλοφορίας προτάσσοντας τις επιθυμίες μας.


Τόπος: Ο δρόμος (Ακαδημίας, από Λυρική σκηνή μέχρι Πατησίων)


Ώρα:

12.00 συνάντηση συντονισμού όλων των ομάδων στην κατάληψη της λυρικής

16.00 ταυτόχρονη δράση στα ορισμένα σημεία

17.00 ένωση των δρώμενων με την πορεία που ξεκινάει απο τη Λυρική σκηνή προς το
πάρκο Πατησίων και Κύπρου.

Η Θεσσαλονίκη δεν πληρώνει δασκάλες χορού

Απλήρωτες επί 8 μήνες (από την 1η Ιουνίου του 2008) έχει τις εννέα δασκάλες xορού της Δημοτικής Σχολής Χορού ο Δήμος Θεσσαλονίκης. Τους χρωστά συνολικά 70.000 ευρώ. Οι δασκάλες της Ανωτέρας και Ερασιτεχνικής Σχολής του δήμου έχουν προχωρήσει σε επίσχεση εργασίας. Τα μόνα χρήματα που πήραν από τον περασμένο Ιούνιο, είναι το δώρο των Χριστουγέννων. Το θέμα συζητήθηκε τρεις φορές στο δημοτικό συμβούλιο Θεσσαλονίκης, αλλά οι δασκάλες πήραν μόνο υποσχέσεις.

Δεν είναι όμως πρωτόγνωρη αυτή η κατάσταση. Οπως υπογραμμίζουν, επαναλαμβάνεται κάθε τόσο εδώ και τρία χρόνια. Οι δασκάλες χορού απασχολούνται με συμβάσεις αορίστου χρόνου στη Δημοτική Εταιρεία Αθλητικών Δραστηριοτήτων (ΔΕΑΔ) Θεσσαλονίκης, η οποία είναι αυτοτελές νομικό πρόσωπο με δικό του Δ.Σ. και προϋπολογισμό. Τα χρήματα έρχονται από τον Δήμο Θεσσαλονίκης, αλλά με εντάλματα, η υπογραφή των οποίων πολλές φορές καθυστερεί.

Οι δασκάλες χορού απέχουν από τα μαθήματα της Ανωτέρας και Ερασιτεχνικής Σχολής του δήμου, ενώ έχουν προσφύγει κατά του δήμου και στην Επιθεώρηση Εργασίας. Οριστική λύση θα δώσει η μετατροπή της ΔΕΑΔ σε κοινωφελή επιχείρηση, επισημαίνει ο πρόεδρός της Χάρης Αηδονόπουλος. Ετσι θα υπάρξει άμεση χρηματοδότηση από τον Δήμο Θεσσαλονίκης και απρόσκοπτη ροή χρημάτων. Αυτή αποφασίστηκε μεν στις 4/12/2008 αλλά δεν ολοκληρώθηκε η διαδικασία. Πάντως, προσθέτει, εντός της εβδομάδας πρόκειται να έρθουν κάποια χρήματα και η ΔΕΑΔ θα μπορέσει να καταβάλει τα χρήματα που χρωστάει στις καθηγήτριες χορού (ώς τις 20 Φεβρουαρίου). Και όχι μόνο αυτό, αλλά θα μπορέσει να καλύψει σειρά χρεών της προς 160 προμηθευτές από το 2003.

Σ. ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 03/02/2009

Ε.ξεγερμένη Λ.αϊκή Σ.κηνή

Ε.ξεγερμένη Λ.αϊκή Σ.κηνή


Η εξέγερση του Δεκέμβρη δικαιώνοντας όλους τους προηγούμενους κοινωνικούς αγώνες έδωσε το έναυσμα για γενικευμένη αντίσταση σε όλα αυτά που μας προσβάλλουν και μας υποδουλώνουν. Πυροδότησε τον αγώνα για τη ζωή, που κάθε μέρα απαξιώνεται. Σε πείσμα όλων όσων βλέπουν την εξέγερση σαν πυροτέχνημα και τη θάβουν τελειώνοντας τον επικήδειο με το «η ζωή συνεχίζεται» απαντάμε ότι ο αγώνας συνεχίζεται και θέτει τη ζωή μας σε μια νέα βάση. Όλα έχουν μείνει μετέωρα, όπως και ο θυμός μας. Η αγωνία μας δεν έχει κοπάσει γι’ αυτό είμαστε ακόμα εδώ.. Εξέγερση στους δρόμους, στα σχολεία, τα πανεπιστήμια, τα εργατικά κέντρα, τους δήμους και τα πάρκα. Εξέγερση και στην τέχνη.

Κόντρα σε μια τέχνη- θέαμα που καταναλώνεται από παθητικούς θεατές. Κόντρα σε μια αισθητική που αποκλείει την διαφορετικότητα. Κόντρα στον πολιτισμό που καταστρέφει πάρκα και δημόσιους χώρους στο όνομα του κέρδους.

Ενώνουμε τις φωνές μας με όσους αγωνίζονται. Είμαστε αλληλέγγυοι στην Κωνσταντίνα Κούνεβα και στους συλληφθέντες της εξέγερσης.

Απαντάμε στην κρατική καταστολή, τον κοινωνικό αποκλεισμό και την απόπειρα τρομοκρατίας και παραπληροφόρησης από τα ΜΜΕ με τον αγώνα μας και τον πολιτισμό.

Μια πρωτοβουλία ανθρώπων των τεχνών (θεωρώντας τέχνη τη ζωή του καθενός) οικειοποιείται ένα χώρο για την Τέχνη της ζωής του καθενός θέτοντας το ζήτημα της αναδημιουργίας της κουλτούρας σε μια νέα βάση. Επιδιώκουμε μια τέχνη αδιαμεσολάβητη, ανοιχτή σε όλους, που ο καθένας μπορεί να είναι φορέας της.

Απελευθερώνουμε την Εθνική Λυρική Σκηνή, γιατί εξ’ ορισμού μας ανήκει. Έχουμε την ανάγκη να πούμε τα πράγματα από την αρχή και να ξαναβρούμε το ρόλο της τέχνης. Μέσα από διαδικασίες αυτοργάνωσης προτείνουμε ελεύθερες δημιουργικές δράσεις από όλους και για όλους όσους θεωρούν τον πολιτισμό προϊόν συλλογικής δημιουργίας.

Για να ξανακερδίσουμε τον πολιτισμό που μας στερείται.



ΑΝΟΙΧΤΗ ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΜΕΝΗΣ ΛΥΡΙΚΗΣ ΣΚΗΝΗΣ ΣΤΙΣ 9 μ.μ.




ΘΕΑΤΡΟ ΜΑΣ Ο ΔΡΟΜΟΣ

ΤΕΧΝΗ ΜΑΣ Η ΕΞΕΓΕΡΣΗ


(ελεύθεροι λυρικοί)

Γιατί καταλαμβάνουμε την Λυρική

Για να απαντήσουμε σ’ αυτούς που μπορεί να αναρωτηθούν γιατί μια κατάληψη του ιστορικού κτιρίου της Λυρικής εκθέτουμε καταρχάς κάποιους συνειρμούς με ιστορικά γεγονότα.
• Στις 29 Σεπτεμβρίου 1941 η οπερέτα «Βαρώνος Ατσίγγανος» του
Γ. Στράους παρουσιάστηκε από την Λυρική σκηνή στο θέατρο Πάρκ.
Την ίδια ημέρα 2000 κάτοικοι της περιοχής της Δράμας εκτελούνταν από τις δυνάμεις κατοχής σε αντίποινα για τις επιθέσεις αντιστασιακών ομάδων.
• Η « Κάρμεν» του Μπιζέ ανέβηκε στις 20 Φεβρουαρίου του 1942 στο θέατρο Ολύμπια, ολόγυρα ο μεγάλος λιμός του χειμώνα του 42 μάστιζε την Ελλάδα, όπου το 63% του πληθυσμού υποσιτίζονταν με αποτέλεσμα 100.000 νεκρούς από ασιτία.
• Η «Αρπαγή από το Σεράϊ» του Μότσαρτ ανέβηκε στις 30 Μάη 1945,
την ίδια ημέρα ο Τριαντάφυλλος Τριανταφύλλου δολοφονήθηκε στο Πουρί Θεσσαλίας, ήταν εκείνο τον μήνα ένα από τα 56 θύματα της τρομοκρατίας από παρακρατικές ομάδες δωσίλογων & μοναρχοφασιστών που συνεργάζονταν με κρατικές δυνάμεις, ενώ υπήρχαν 18.708 πολιτικοί κρατούμενοι σε όλη την Ελλάδα.
• «Ο Βαφτιστικός» του Θεοφράστου Σακελλαρίδη παρουσιαζόταν στις 17 Ιουλίου 1948, ταυτόχρονα βόμβες Ναπάλμ δοκιμάζονταν για πρώτη φορά στον Γράμμο όπου κορυφωνόταν ο Εμφύλιος.
• Στις 22 Νοεμβρίου 1973, πέντε ημέρες μετά την είσοδο των τανκς στο Πολυτεχνείο και μόλις δύο ημέρες μετά την άρση του στρατιωτικού νόμου που είχε επιβληθεί από το δικτατορικό καθεστώς, η Λυρική σκηνή ανακοίνωνε στο κοινό της ότι μπορούσε πλέον να παρακολουθήσει τις οπερέτες «Οι Παλιάτσοι» και «Καβαλαρία Ρουστικάνα».
• Όταν δολοφονήθηκε ο Μιχάλης Καλτεζάς, όποτε εκπυρσοκροτούν περίστροφα αστυνομικών, την ημέρα που ανάγκασαν την Κ. Κούνεβα να πιεί βιτριόλι, τις ημέρες που οποιοσδήποτε μπάτσος παίρνει την διαταγή να χτυπήσει διαδηλωτές, τις βραδιές που οι συλληφθέντες της εξέγερσης του Δεκέμβρη είναι ακόμα στις φυλακές, την στιγμή που οποιοσδήποτε μαθαίνει ότι χάνει την δουλειά του, η Λυρική προσφέρει στο κοινό της διαφυγή και στην κοινωνία μιά καθησυχαστική εικόνα ευμάρειας.

Αυτή την στιγμή δεν θα ασχοληθούμε ούτε με το ποιοι έβλεπαν αυτές τις παραστάσεις, ούτε ποιοι τις παρουσίαζαν, ούτε ποιοι διορίζονταν σαν διευθυντές της Λυρικής όλα αυτά τα χρόνια από την κατοχή, στον εμφύλιο αλλά και αργότερα όπως πχ στην διάρκεια της δικτατορίας.

Η κατάληψη ενός συμβόλου σαν τη Λυρική δεν έγινε για αποπληρωμή ιστορικών χρεών, έγινε απλά γιατί θέλουμε να θυμίσουμε σε όλους, διοικούντες, κυβέρνηση, καλλιτέχνες η θεατές, ότι εκεί έξω και τώρα μέσα, υπάρχει και ένας άλλος κόσμος αναπόσπαστο τμήμα του λαού της χώρας μας, που δεν μπορείτε να τον αγνοείτε παρά το γεγονός ότι πυροβολιέται, πνίγεται με δακρυγόνα, κατεβαίνει σε μπλόκα, απαιτεί λίγο αέρα αντί για τσιμέντο και συγχρόνως αναρωτιέται και διεκδικεί μιά άλλη θέση της τέχνης στην κοινωνία.

Αυτή την άλλη θέση θα προσπαθήσουμε να επεξεργαστούμε αυτές τις μέρες της κατάληψης, σε μια διαρκή δημόσια συζήτηση, δίνοντας λόγο στους αποκλεισμένους πέραν των συνόρων της κατεστημένης τέχνης, επαναπροσδιορίζοντας αυτά τα σύνορα και να δώσουμε τόπο σε μια άλλη δημιουργικότητα με διαρκή καλλιτεχνικά εργαστήρια και μαθήματα - προτάσεις.

Ελεύθεροι Λυρικοί

ΚΘΒΕ

Σύγκρουση Τσακίρογλου με ηθοποιούς και εργαζόμενους

ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Αύξηση στις αποδοχές τους ύψους 24,5% ζητούν οι εργαζόμενοι του ΚΘΒΕ, σύμφωνα με τη διοίκηση του θεάτρου. Χθες και σήμερα (10 π.μ. - 1 μ.μ. και 8.30 - 10.30 μ.μ.) πραγματοποιούν στάσεις εργασίας. Αύξηση 8% ζητούν και οι ηθοποιοί, που πραγματοποίησαν στάσεις εργασίας το περασμένο Σαββατοκύριακο. Χθες πρότειναν κλιμάκωση των κινητοποιήσεών τους, την οποία, όμως, θα αποφασίσει το ΣΕΗ.


Ετσι σε κίνδυνο βρίσκεται η αυριανή πρεμιέρα της «Επιστροφής στον Παράδεισο» του Φίλιπ Ρίντλεϊ,στο Μικρό Θέατρο της Μονής Λαζαριστών. Οι εργαζόμενοι, όμως, διαβεβαίωσαν την Οπερα Θεσσαλονίκης ότι δεν θα πλήξουν τις παραστάσεις της «La Boheme» (πρεμιέρα Σάββατο, Θέατρο Εταιρείας Μακεδονικών Σπουδών).

«Στο Εθνικό Θέατρο οι ηθοποιοί πήραν αύξηση 6,5% και στη Λυρική Σκηνή 7%, χωρίς να αντιμετωπίσουν πρόβλημα. Το ΚΘΒΕ, που είναι πλέον ο μεγαλύτερος οργανισμός του ΥΠΠΟ, δεν είναι δυνατό να μη δίνει στους ηθοποιούς την αύξηση που ζητούν», λέει ο πρόεδρός τους Νίκος Κολοβός.

«Στην παρούσα οικονομική κατάσταση και με την επιχορήγηση στα 7,9 εκ. ευρώ αντί των 10,5 εκ. που είχαμε ζητήσει, δεν μπορούμε να δώσουμε αύξηση πάνω από 4% σε ηθοποιούς και εργαζόμενους», απαντά ο πρόεδρος του ΚΘΒΕ, Δημήτρης Γαρούφας. «Είναι υποχρέωση της διοίκησης του θεάτρου να πείσει το ΥΠΠΟ να αυξήσει την επιχορήγηση», ανταπαντά ο Ν. Κολοβός.

Ο Νικήτας Τσακίρογλου καλεί ηθοποιούς και εργαζόμενους να σκεφτούν τη στάση τους και υπογραμμίζει ότι το θέατρο θα παραμείνει ανοιχτό. «Το ΚΘΒΕ έχει χρέος να φέρνει και όχι να διώχνει κόσμο. Με αυτό το σκεπτικό συνεχίζει να ετοιμάζει τις παραγωγές του», είπε. Δεν απέκλεισε, όμως, προχθές το ενδεχόμενο να αποχωρήσει από τη θέση του καλλιτεχνικού διευθυντή του θεάτρου πριν τη λήξη της θητείας του. «Ηρθα στο ΚΘΒΕ για να κάνω δουλειά. Οχι για να υπογράφω συνέχεια για μανταλάκια και υλικά. Δεν μπορείς να κάνεις καλλιτεχνικό έργο με τη συνεχή πίεση του οικονομικού χρέους. Ολα τα έσοδα των εισιτηρίων της περσινής περιόδου, 800.000 ευρώ, πήγαν στην κάλυψη των οικονομικών απαιτήσεων των εργαζομένων», δήλωσε.

«Οι απαιτήσεις των εργαζομένων εκτινάσσουν τον προϋπολογισμό του ΚΘΒΕ κατά 1 εκατ. ευρώ, πέρα από την επιχορήγηση», σημειώνει ο Δ. Γαρούφας. Προσθέτει ότι η πρόταση της διοίκησης για αύξηση του 4% συνεπάγεται αύξηση του προϋπολογισμού κατά 400.000 ευρώ, αλλά δεν έχει πάρει ακόμα καμία απάντηση ούτε από τους εργαζόμενους ούτε από τους ηθοποιούς.

Με ανακοίνωσή τους οι εργαζόμενοι ζητούν εξίσωση των αμοιβών τους με τους συναδέλφους τους στο Εθνικό Θέατρο και εφαρμογή της υπουργικής απόφασης περί πενθήμερης εργασίας. Θα αποφασίσουν σήμερα, αν και με ποιον τρόπο θα συνεχίσουν τις κινητοποιήσεις τους.

Οι θεατές θα μπορούν να ενημερώνονται για το αν θα γίνονται ή όχι παραστάσεις, στα ταμεία του ΚΘΒΕ. Αρχισε η εξαργύρωση των εισιτηρίων για τις ακυρωμένες παραστάσεις (24 και 25/1).


ΣΑΚΗΣ ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗΣ


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 29/01/2009

η κατάληψη στο ελληνικό συμβούλιο για τους πρόσφυγες έληξε
πριν από πριν λίγο 0:18πμ, Κυριακή 25 Ιανουαρίου 2009,
έκλεισε ένας μικρός κύκλος μιας συμβολικής δράσης

Πριν λίγη ώρα έληξε η κατάληψη στο ελληνικό συμβούλιο για τους πρόσφυγες. Θεωρούμε ότι έκλεισε ο μικρός κύκλος του εγχειρήματος που είχε στην ουσία συμβολικό χαρακτήρα στην κατεύθυνση του να μένει η υπόθεση της θανάσιμης μεταναστευτικής πολιτικής στον αφρό των ανατρεπτικών δράσεων. Στην απογευματινή συζήτηση που είχε θέμα την υπόθεση της Πέτρου Ράλλη, τους θανάτους, τους τραυματισμούς και την εξαθλιωτική συνθήκη για χιλιάδες μετανάστες, συμμετείχαν περίπου 100 άτομα. Έγινε μια ενημέρωση για την υπόθεση και ακολούθησε διάλογος. Καθώς συμμετείχαν άτομα του συμβουλίου συζητήθηκε σχετικά εκτενώς ο ρόλος του συγκεκριμένου φορέα ως ανθρωπιστικού άλλοθι στην κρατική βαρβαρότητα. Στη συνέχεια ακούστηκαν τοποθετήσεις, προτάσεις και δόθηκαν κάποιες κατευθύνσεις στην προοπτική σχετικών συλλογικών δράσεων.
Στο βαθμό που έπρεπε να γίνουν όλα πιο συγκεκριμένα, να παρθούν αποφάσεις και να προσδιοριστεί η στρατηγική της αλληλεγγύης όσον αφορά την συγκεκριμένη υπόθεση ορίστηκε

ΣΥΖΗΤΗΣΗ για την ΔΕΥΤΕΡΑ 2 ΦΛΕΒΑΡΗ στις 8μμ στο ΠΟΛΥΤΕΧΝΕΙΟ

Όλα συνεχίζονται...

ΨΗΦΙΣΜΑ ΤΩΝ ΦΟΡΕΩΝ ΤΟΥ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

Εμείς οι άνθρωποι των Τεχνών και του Πνεύματος δηλώνουμε ότι δεν μένουμε απαθείς στο έγκλημα που συμβαίνει αυτή τη στιγμή στην Παλαιστίνη και ως εργαζόμενοι και δημιουργοί, βλέπουμε με αποτροπιασμό και απορία την ηγεσία ενός λαού που έζησε τη γενοκτονία να πράττει ανάλογα εγκλήματα κατά ενός άλλου λαού που ζητά την ανεξαρτησία του.

Δεν μένουμε απαθείς στην αναλγησία των ΗΠΑ που η στάση τους μόνο ανοιχτή υποστήριξη του Ισραήλ μπορεί να χαρακτηρισθεί.
Δεν μένουμε απαθείς στη στάση της Ευρωπαϊκής Ένωσης που κρατά ίσες αποστάσεις απέναντι στο θύτη και στο θύμα.
Δεν μένουμε απαθείς και ασυγκίνητοι βλέποντας τα ανθρώπινα ποτάμια που ξεχύνονται στους δρόμους της Ελλάδας και όλου του κόσμου συμπαραστεκόμενοι στο δοκιμαζόμενο Παλαιστινιακό λαό.

Ζητάμε:

• Άμεσο τερματισμό της Ισραηλινής επιδρομής και του εμπάργκο της Γάζας χωρίς όρους και δεσμεύσεις

• Τερματισμό της Ισραηλινής κατοχής και ενιαίο ανεξάρτητο βιώσιμο Παλαιστινιακό κράτος στα σύνορα του 1967, με πρωτεύουσα την Ανατολική Ιερουσαλήμ.

• Να μη χρησιμοποιηθεί το έδαφος της χώρας μας για οποιαδήποτε διευκόλυνση των επιτιθεμένων.

Στη σύσκεψη με τα σωματεία της Ομοσπονδίας και τους συνεργαζόμενους φορείς που πραγματοποιήθηκε στα γραφεία της Ομοσπονδίας στις 13.1.2009 συναποφασίσθηκε:

1ο Το παραπάνω ψήφισμα να διαβάζεται πριν από την έναρξη κάθε θεατρικής, μουσικής παράστασης και κινηματογραφικής προβολής.

2ο Να γίνει πορεία διαμαρτυρίας στην Ισραηλινή Πρεσβεία όλων των καλλιτεχνών την Τρίτη 20 Ιανουαρίου 2009 και ώρα 2 το μεσημέρι. Η συγκέντρωση θα γίνει στη Στάση του ΜΕΤΡΟ του Μεγάρου Μουσικής (Έξοδος Πάρκο Ελευθερίας).

Είναι χρέος μας να συμμετέχουμε μαζικά σ' αυτή την πορεία για να δείξουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη μας στον παλαιστινιακό λαό.

Για τη καλύτερη οργάνωση της πορείας επικοινωνήστε με τη Γραμματεία της Ομοσπονδίας.
Π.Ο.Θ.Α. Πανελλήνια Ομοσπονδία Θεάματος Ακροάματος

Ε.Ε.Τ.Ε. Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών Ελλάδας
Ε.Ε.Σ. Εταιρεία Ελλήνων Σκηνοθετών
Ε.Μ.Σ.Ε. Ένωση Μουσικοσυνθετών Στιχουργών Ελλάδας
Σ.Ε.Η. Σωματείο Ελλήνων Ηθοποιών
Ε.Τ.Ε.Κ.Τ. Ο.Τ Ένωση Τεχνικών Ελλάδας Κινηματογράφου Τηλεόρασης Ο.Τ.
Ε.Ε.Μ. Ένωση Ελλήνων Μουσουργών
Π.Μ.Σ. Πανελλήνιος Μουσικός Σύλλογος
Σ.Κ.Ω.Α. Σύλλογος Καθηγητών Ωδείων Αναγνωρισμένων
Σ.Ε.Τ.Θ. Σωματείο Ελλήνων Τεχνικών Θεάτρου
ΣΩ.Μ.Ο.Λ.Σ. Σωματείο Μουσικών Ορχήστρας Λυρικής Σκηνής
Σ.Χ.Ε.Λ.Σ. Σύλλογος Χορευτών Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Σ.Π.Ε.Λ.Σ. Σύλλογος Πρωταγωνιστών Εθνικής Λυρικής Σκηνής
Σ.ΧΟ.Ε.Λ.Σ. Σωματείο Εργαζομένων Χορωδών Εθνικής Λυρικής Σκηνής
ΣΩ.ΣΥ.ΕΡ.ΕΛΣ Σωματείο Συντελεστών εργαζομένων στην Εθνική Λυρική Σκηνή
ΣΩ.Τ.Β.Ε.Λ.Σ. Σωματείο Τεχνικού-Βοηθητικού και Λοιπού Προσωπικού Ε.Λ.Σ.
Σ.Ε.Ε.Θ. Σωματείο Εργαζομένων Εθνικού Θεάτρου
Σ.Ε.Κ.Θ.Β.Ε. Σύλλογος εργαζομένων στο Κ.Θ.Β.Ε. πάσης φύσεως Προσωπικού
«μικρό» Σωματείο για τη διάδοση της ταινίας μικρού μήκους
Σ.Ε.ΧΩ.ΧΟ. Σωματείο Εργαζομένων στο Χώρο του Χορού
Σ.Ε.Μ.Κ. Σύνδεσμος Επαγγελματιών Μουσικών Κέρκυρας
Π.Ε.Ε.Μ. Πανθεσσαλική Ένωση Επαγγελματιών Μουσικών
Σωματείο Μουσικών Ανατολικής Μακεδονίας Θράκης
Σύλλογος Μουσικών Νομού Σερρών

Συλλογικό άρθρο

«Θεατρό μας ο δρόμος, τέχνη μας η εξέγερση»
Το χρονικό της εξέγερσης της χορευτικής κοινότητας
Ποιός θα μπορούσε να φανταστεί, λίγους μήνες πρίν, πως οι καλιτέχνες του χορού θα κατέβαιναν σε μαζικές πορείες μαζί με φοιτητές και εργάτες, θα φωνάζαν συνθήματα ανατρεπτικά, μέσα στο κλίμα που ζούμε όλοι μας τους τελευταίους δύο μήνες.
Όλα ξεκινούν με το κάλεσμα μιάς ομάδας χορευτών κάτω από το όνομα«Πάμε πλατεία» την Κυριακή 4 Ιανουαρίου. Εκεί συστήνεται η «Πρωτοβουλία Καλλιτεχνών Χορού», ένα ανοιχτό σώμα που δέχεται κάθε χορευτή, χορογράφο, δάσκαλο χορού, ή θεωρητικό χορού που συναινεί και παίρνει μέρος στις δράσεις που αποφασίζονται στις συναντήσεις. Την συνάντηση αυτή ακολουθεί η πρώτη πορεία, τα πρώτα πανώ, τα πρώτα συνθήματα. Μαζί και το ΣΕΧΩΧΟ, το νέο συνδικαλιστικό Σωματείο Εργαζομένων στον ΧΩρο του ΧΟρού. Η Παρασκευή 9 Ιανουαρίου είναι μία μεγάλη μέρα για την ιστορία του χορού στην Ελλάδα, μία μέρα που ο κόσμος του χορού δείχνει πως ξύπνησε από το όνειρο του «ρόζ». Τα πρώτα δακρυγόνα στο Σύνταγμα δεν πτόησαν τους διαδηλωτές του χορού οι οποίοι προς μεγάλη μου έκπληξη έδειξαν ψυχραιμία, νηφαλιότητα και ξαναμαζεύτηκαν για να μπορέσουν να τελειώσουν την πορεία ως τα Προπύλαια. Θαύμασα τις νεαρές χορεύτριες (συντριπτική πλειοψηφία της μάζωξης) με την επαναστατική τους διάθεση που φώναζαν
«Το coup de pied μου κράμπαρε και τώρα δεν τεντώνει, Μ-Γ-Δ»

«Η πουεντ μου χάλασε και πια δε με σηκώνει, Μ-Γ-Δ»

«Οι πιρουέτες τέρμα απο δω και μπρος,
στο δρόμο στο δρόμο να γίνει πανικός»

«Γ--- το σύστημα σας
γ--- τα θέατρά σας
εμείς χορό θα στήσουμε
πάνω στ’ αυθαιρετά σας»

( και στο σημείο μπροστά από το εμπορικό κέντρο Attica )
«Παλλάς Παλλάς ,στο δ----- να πας!»



Στην επόμενη συνάντηση, Κυριακή 11 Ιανουαρίου η Πρωτοβουλία Καλλιτεχνών Χορού και η ΣΕΧΩΧΟ συναντιούνται όπου αποφασίζονται περαιτέρω συμμετοχές σε πορείες όπως αυτή που θα γίνει στην Τρίτη 20 Ιανουαρίου για τα γεγονότα στη Γάζα .
Ολα γίνονται με τη βοήθεια του Διαδικτύου όπως ηλεκτρονικά ταχυδρομεία, μπλογκ (http://protovouliaxorou2009.blogspot.com) και μηνύματα μέσω κινητής τηλεφωνίας. Ολα τα πιθανά μέσα για την ενημέρωση και την συσπείρωση των καλλιτεχνών χορού χρησιμοποιούνται με ευκολία και σβελτάδα. Δεν είναι περίεργο... Η μεγάλη πλειοψηφία των συμμετεχόντων είναι η γενιά των 20. Νέες ιδέες, όρεξη για αλλαγή, άτομα τόσο ξεχωριστά που παρόλη τη νεαρή τους ηλικία ξέρουν τι θέλουν και τολμούν να βγουν στο δρόμο να το διεκδικήσουν. Μια ελαφριά επικουρία της γενιάς των 30 στις συναντήσεις και στις πορείες και σχεδόν απούσες οι γενεές 40+. Ενα σύμπτωμα που έδειξε την μεγάλη εξάρτηση τους από το υπάρχων σύστημα ( δουλεύω, παράγω,επιχορηγούμαι και πάλι από την αρχή);

Διαμαρτυρία χορευτών Ελληνικού Χοροδράματος στη Λάρισα

H εν ψυχρώ δολοφονία του 15χρονου μαθητή Αλέξανδρου Γρηγορόπουλου από το οπλισμένο χέρι αστυνομικού στις 6 Δεκεμβρίου ήταν το τραγικό γεγονός που πυροδότησε την κοινωνική εξέγερση σε όλη την Ελλάδα.

Η κυβέρνηση προσπαθώντας να αναχαιτίσει αυτό το τεράστιο κύμα διαμαρτυρίας σπεύδει να συκοφαντήσει τις κινητοποιήσεις, να διαστρεβλώσει τον πολιτικό τους χαρακτήρα και εντείνει την κρατική καταστολή.

Στη Λάρισα, ως αποκορύφωμα αυτής της πρακτικής, συλλαμβάνονται 25 νέοι και νέες, 19 από τους οποίους παραπέμπονται με βαρύτατο κατηγορητήριο που βασίζεται στον τρομονόνο.Είναι η πρώτη φορά που ο αντιτρομοκρατικός νόμος ενεργοποιείται ενάντια σε διαδηλωτές. Να σημειωθεί ότι οι 17 από αυτούς είναι ανήλικοι μαθητές και μαθήτριες των σχολείων της πόλης.

Στις 28 Δεκεμβρίου, πριν το ξεκίνημα της παράστασης του ελληνικού χοροδράματος "Ραλλού στα βήματα σου" στην Πινακοθήκη της Λάρισας, οι χορευτές έβγαλαν πανό επάνω στη σκηνή κι έμειναν σιωπηλοί για μερικά λεπτά.

Οι χορευτές του Ελληνικού Χοροδράματος εκφράζουν την αλληλεγγύη τους στου συλληφθέντες και διαμαρτύρονται ενάντια στον τρομονόμο.


Η ιστορία γράφεται στους δρόμους

Κάτω ο τρομονομος

φωτογραφίες απο την πορεία 9/1

έτσι άρχισε πριν μερικές ημέρες:....

ΚΑΛΕΣΜΑ

Πρωτοβουλία Καλλιτεχνών Χορού
Σωματείο Εργαζομένων στο Χώρο του Χορού (Σ.Ε.ΧΩ.ΧΟ.)

Ένας 15χρονος μαθητής δολοφονείται από το οπλισμένο χέρι αστυνομικού.
Μια μετανάστρια συνδικαλίστρια δέχεται δολοφονική επίθεση με οξύ στο πρόσωπο.
Εκατοντάδες διαδηλωτών ξυλοκοπούνται και συλλαμβάνονται.
 
Τη στιγμή που ερχόμαστε καθημερινά αντιμέτωποι με το διεφθαρμένο σύστημα, τη χρεοκοπημένη παιδεία, τα υποταγμένα Μέσα Μαζικής Παραπληροφόρησης και Εκφοβισμού και την αστυνομοκρατία στις πόλεις, είναι επιτακτική ανάγκη και χρέος της καλλιτεχνικής κοινότητας να συγχρονιστεί συλλογικά πια με την κοινωνική εξέγερση, δηλώνοντας έτσι ότι ο πολιτισμός δεν είναι καταναλωτικό προϊόν, ούτε μέσο εφησυχασμού κατά το «άρτος και θεάματα», αλλά φορέας παιδείας και επαγρύπνησης.
 
Καλούμε όλους τους καλλιτέχνες και εργαζομένους στο χώρο του χορού (σπουδαστές, δασκάλους, χορευτές, χορογράφους και θεωρητικούς)
 
·       στο πανεκπαιδευτικό και πανεργατικό συλλαλητήριο, την Παρασκευή 9 Γενάρη και ώρα 12:00 στα Προπύλαια.
 
·        Στις συζητήσεις των εργαζομένων στον χώρο του χορού
              την Παρασκευή 9 Γενάρη ώρα 16.00 (μετά την πορεία) και
              την Κυριακή 11 Γενάρη ώρα 12.00
               στο στούντιο quasistellar Πλαταιών 10, 1ος όροφος.
 
 
Θέατρό μας ο δρόμος
                            τέχνη μας η εξέγερση

ΕΠΟΜΕΝΗ ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΜΑΣ ΣΤΟΝ ΔΡΟΜΟ

Η επόμενη συμμετοχή μας να είναι στην πορεία των καλλιτεχνών ενάντια στην εισβολή στην Γάζα, η οποία θα γίνει την Τρίτη 20/1 στις 2 μμ. Θα ξεκινήσουμε από το Μέγαρο Μουσικής και ελπίζουμε να φτάσουμε μέχρι την πρεσβεία του Ισραήλ. Οργανώνεται από την Π.Ο.Θ.Α. θα συμμετέχουν όλα τα καλλιτεχνικά συνδικαλιστικά σωματεία. Θα υπάρχουν συγκεκριμένα δρώμενα, αλλά και χώρος και διάθεση για οποιαδήποτε δικιά σας ιδέα.

Άρθρο Ελευθεροτυπίας για ΥΠΠΟ

Λάμπες θυέλλης στα μουσεία

Της Ν. ΚΟΝΤΡΑΡΟΥ-ΡΑΣΣΙΑ

Από τη μέρα ανάληψης των καθηκόντων του Αντώνη Σαμαρά έχει δοθεί προφορική εντολή στους πάντες να μην ξοδεύουν ούτε ένα ευρώ, «μέχρι νεωτέρας». Ούτε για λάμπες, που επιμένουν, οι άτιμες, να καίγονται. Ο νέος υπουργός σκοπεύει να μειώσει τα 6 εκατ. ευρώ γαι την τελετή εγκαινίων του Μουσείου Ακρόπολης για να εξοικονομήσει τα 3 εκατ. που χρωστά στις Εφορείες

Ο Αντώνης Σαμαράς μπορεί να μειώσει στο μισό το κόστος προβολής των εγκαινίων του νέου Μουσείου Ακρόπολης (6 εκατ. ευρώ). Τον ευνοεί το γεγονός ότι δεν έχει ακόμη ανακηρυχθεί η νικήτρια εταιρεία από τις τρεις συνυποψήφιες στον διαγωνισμό
Από τον περασμένο Δεκέμβριο έχουν «παγώσει» οι δράσεις 50 Εφορειών Αρχαίων, Βυζαντινών και Νεωτέρων Μνημείων του υπουργείου Πολιτισμού. Το ΥΠΠΟ τούς χρωστάει ήδη περί τα 3 εκατ. ευρώ για δράσεις του 2008 και σε πολλές περιπτώσεις και του 2007.

Κάθε χρόνο τέτοιον καιρό είθισται να εγκρίνεται από το Κεντρικό Αρχαιολογικό Συμβούλιο το νέο Πρόγραμμα Δράσης των Εφορειών ώστε να αρχίσει η εκταμίευση των σχετικών κονδυλίων. Η διαδικασία για την υποβολή προτάσεων από την πλευρά των Εφορειών ξεκινάει τουλάχιστον δύο μήνες πριν. Ακολουθεί συζήτηση με τις αρμόδιες κεντρικές υπηρεσίες, που γνωρίζουν τις οικονομικές δυνατότητες του υπουργείου, προκειμένου να καταλήξουν στον περιορισμό των δαπανών.

Αντί του διαλόγου αυτού τον περασμένο Δεκέμβριο οι προϊστάμενοι των Εφορειών έλαβαν επιστολή από τον γεν. γραμματέα του ΥΠΠΟ Θ. Δραβίλλα, που τους συνιστούσε να προβούν σε δραστικές περικοπές των δράσεων και των συνακόλουθων εξόδων τους. Οι έφοροι και διευθυντές των κρατικών μουσείων, όμως, ο ένας μετά τον άλλο αρνούνταν να συμμορφωθούν στις υποδείξεις με το αιτιολογικό πως έχουν προγραμματίσει μόνο τα άκρως απαραίτητα.

Ετσι, ήρθε η νέα χρονιά και δεν διαμορφώθηκε ένα κοινά αποδεκτό πρόγραμμα δράσης για το 2009 προκειμένου να προωθηθεί προς έγκριση στο ΚΑΣ. Ως εκ τούτου δεν νομιμοποιείται να ξοδέψει κανείς ούτε ένα ευρώ.

Από την έρευνα που κάναμε, το ΥΠΠΟ χρωστάει στα μεγάλα μουσεία -κι αυτά με τη σειρά τους σε ιδιώτες- κατά μέσον όρο 150.000-250.000 ευρώ. Κι αυτά μόνον από έργα των δύο τελευταίων χρόνων. Γιατί το Μουσείο, για παράδειγμα, του Κεραμεικού χρωστάει από το 2004 την αρχιτεκτονική μελέτη της επανέκθεσής του. Το χρέος σε μικρότερα μουσεία κυμαίνεται από 30.000 ώς 50.000 ευρώ και σε Εφορείες από 10.000 ώς 30.000 ευρώ. Ολα μαζί υπολογίζονται στα 3 εκατ. ευρώ.

Η νέα πολιτική ηγεσία του ΥΠΠΟ σκοπεύει να τα βρει μειώνοντας στο μισό το κόστος προβολής των εγκαινίων του νέου Μουσείου της Ακρόπολης (6 εκατ. ευρώ). Τη βοηθάει το γεγονός ότι δεν έχει ακόμη ανακηρυχθεί νικήτρια εταιρεία από τις τρεις συνυποψήφιες του σχετικού διαγωνισμού. (Δεν έχουν ανοιχτεί οι οικονομικές προσφορές τους, ενώ έχει ολοκληρωθεί το τεχνικό κομμάτι, δηλαδή το άνοιγμα των φακέλων με τις προτάσεις για την προβολή της τελετής των εγκαινίων.).

Και να 'ταν μόνον αυτά που οφείλει το ΥΠΠΟ, καλά θα ήταν. Εδώ και δύο χρόνια πληρώνουν από την τσέπη τους οι υπάλληλοι τα οδοιπορικά για αυτοψίες ανά την επικράτεια. Μόνο σε αρχαιολόγους οφείλονται 1.200.000 ευρώ. Ανάλογα ποσά περιμένουν να πάρουν μηχανικοί, συντηρητές και εργατοτεχνίτες.

Τις τελευταίες μέρες, και συγκεκριμένα από την ανάληψη των καθηκόντων του Αντώνη Σαμαρά, έχει δοθεί προφορική εντολή στους πάντες να μην ξοδεύουν ούτε ένα ευρώ «μέχρι νεωτέρας». «Ναι, αλλά στο δικό μας μουσείο καίγονται 50 λάμπες την εβδομάδα. Αν δεν τις αντικαταστήσουμε, θα πρέπει να κλείσουμε. Δεν μπορεί να δει κανείς τίποτα», έλεγε προϊστάμενος μεγάλου μουσείου, εκφράζοντας την εύλογη απορία του γι' αυτή την εντολή.*


ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ - 20/01/2009

επόμενη συνάντηση

Η επόμενη συνάντηση των Ελεύθερων Λυρικών θα πραγματοποιηθεί την Τετάρτη 18/2, στις 19:00, στην αίθουσα Γκίνη του Πολυτεχνείου